Krzysztof Kolumb - biografia, życiorys, ciekawostki, cytaty

Znany włoski odkrywca Christopher Columbus (ok. 1451 do 20 maja 1506) odkrył „Nowy świat” obu Ameryk podczas ekspedycji sponsorowanej przez hiszpańskiego króla Ferdynanda w 1492 roku. Był zatem wielkim odkrywcą i nawigatorem.

Krótki życiorys Krzysztofa Kolumba

Christopher Columbus w 1492 r. przepłynął przez Ocean Atlantycki, mając nadzieję na znalezienie nowej drogi do Indii.

W latach 1492-1504 odbył w sumie cztery podróże na Karaiby i do Ameryki Południowej i został uznany – i obwiniony – za otwarcie Ameryk na europejską kolonizację.

Był człowiekiem z Genui. Sporo za młodu marzył, więc został członkiem kilku wypraw handlowych, operując w kampaniach handlowych Morza Czarnego i Egejskiego. Później mieszkał już nie we Włoszech, ale w Portugalii, by ostatecznie zostać obywatelem hiszpańskim.

Został wielkim odkrywcą Ameryki z wszelkimi konsekwencjami kontaktu między Europą a autochtonami ziem amerykańskich.

Kiedy urodził się Kolumb?

Christopher Columbus urodził się w 1451 roku w Republice Genui, w części dzisiejszych Włoch. W wieku 20 lat przeniósł się do Lizbony w Portugalii, a następnie przesiedlił się do Hiszpanii, która pozostała jego bazą o charakterze ojczyzny.

Wczesne lata

Columbus już jako nastolatek kochał morze, biorąc udział w kilku podróżach handlowych na Morzu Śródziemnym i Morzu Egejskim. Jedna z takich podróży na wyspę Khios we współczesnej Grecji przywiodła go najbliżej do Azji.

Jego pierwsza wyprawa do Oceanu Atlantyckiego w 1476 roku prawie kosztowała go życie, ponieważ komercyjna flota, z którą płynął, została zaatakowana przez francuskich korsarzy u wybrzeży Portugalii. Jego statek został spalony, a Kolumb musiał popłynąć na portugalski brzeg.

Udał się do Lizbony w Portugalii, gdzie ostatecznie osiadł i poślubił Felipę Perestrello. Para miała jednego syna, Diego, około 1480 r. Jego żona zmarła wkrótce potem, a Kolumb przeniósł się do Hiszpanii. Miał drugiego syna, Fernando, który urodził się poza małżeństwem w 1488 roku z Beatriz Enriquez de Arana.

Po wzięciu udziału w kilku innych wyprawach do Afryki, Kolumb zdobył wiedzę na temat prądów atlantyckich płynących ze wschodu i zachodu z Wysp Kanaryjskich.

Droga Kolumba

Wyspy azjatyckie w pobliżu Chin i Indii były znane ze swoich przypraw i złota, czyniąc je atrakcyjnym miejscem dla Europejczyków – ale muzułmańska dominacja szlaków handlowych na Bliskim Wschodzie utrudniała podróż na wschód.

Kolumb wymyślił trasę, by popłynąć na zachód przez Atlantyk, by dotrzeć do Azji, sądząc, że będzie szybsza i bezpieczniejsza. Ocenił, że Ziemia jest kulą, a odległość między Wyspami Kanaryjskimi a Japonią wynosi około 2300 mil.

Wielu współczesnych ekspertów żeglarskich Kolumba nie zgadzało się z jego teorią o nowej drodze do Azji.

Pomimo niezgadzania się z Kolumbem w kwestii odległości, zgodzili się, że rejs na zachód z Europy będzie nieprzerwanym szlakiem wodnym.

Kolumb zaproponował wyprawę z trzema okrętami. Odkrycie nowej drogi przez Atlantyk zaproponował najpierw królowi portugalskiemu, potem Genui i wreszcie Wenecji. Jego propozycja jednak została odrzucona za każdym z proponowanych razów.

W 1486 r. Udał się do hiszpańskiej monarchii królowej Izabeli Kastylijskiej i Ferdynanda II Aragonii. Koncentrowali się na wojnie z muzułmanami, a ich marynarze byli sceptyczni, więc początkowo odrzucili wizje Kolumba.

Pomysł jednak musiał zaintrygować monarchów, ponieważ oni zatrzymali jednak Kolumba na funduszu. Kolumb nadal lobbował na dworze królewskim, a wkrótce armia hiszpańska zdobyła ostatnią muzułmańską twierdzę w Granadzie w styczniu 1492 roku. Wkrótce potem monarchowie zgodzili się sfinansować jego ekspedycję.

Statki

Pod koniec sierpnia 1492 r. Kolumb opuścił Hiszpanię z portu Palos de la Frontera. Żeglował trzema statkami: Santa Maria (typem statku znanym jako karak), z Pintą i Niñą (obie portugalskie karawele).

Kiedy udało się Columbus Odkryć Amerykę?

12 października 1492 r., Po 36 dniach żeglugi na zachód przez Atlantyk, Kolumb i kilku członków załogi postawili stopę na wyspie na dzisiejszych Bahamach, twierdząc, że jest to Hiszpania.

Tam jego załoga spotkała nieśmiałą, ale przyjazną grupę tubylców, którzy byli otwarci na handel z marynarzami, wymianę szklanych koralików, wacików, papug i włóczni. Europejczycy zauważyli także kawałki złota, które tubylcy nosili w celu ozdobienia.

Kolumb i jego ludzie kontynuowali swoją podróż, odwiedzając wyspy Kuby (które uważał za Chiny kontynentalne) i Hispaniole (obecnie Haiti i Dominikana, które według Kolumba była to Japonia) i spotykając się tam z przywódcami rdzennej ludności.

W tym czasie Santa Maria została rozbita na rafie u wybrzeży Hispanioli. Z pomocą kilku wyspiarzy, ludzie Kolumba ocalili, co mogli, i zbudowali osadę Villa de la Navidad („Miasteczko Bożego Narodzenia”) z drzewa ze statku.

Trzydziestu dziewięciu mężczyzn zostało, by zająć osadę. Przekonany, że jego eksploracja dotarła do Azji, wyruszył do domu z dwoma pozostałymi statkami. Po powrocie do Hiszpanii w 1493 roku Kolumb przedstawił świecący, nieco przesadzony raport i został ciepło przyjęty przez dwór królewski.

Podróże

W 1493 r. Kolumb wyruszył w morze podczas swojej drugiej ekspedycji i odkrył więcej wysp na Oceanie Karaibskim. Po przybyciu do Hispanioli, Kolumb i jego załoga odkryli, że osada Navidad została zniszczona wraz z masakrą wszystkich żeglarzy.

Odmawiając życzenia miejscowej królowej, która poprowadziła ofensywę niewolniczą, Kolumb ustanowił politykę pracy przymusowej nad rdzenną ludnością, aby odbudować osadę i poszukiwać złota, wierząc, że okaże się to opłacalne. Jego wysiłki spowodowały znalezienie niewielkich ilości złota a co za tym idzie i wielką nienawiść wśród miejscowej ludności.

Przed powrotem do Hiszpanii, Kolumb zostawił swoich braci, Bartłomieja i Diego, by rządzili osadą na Hispanioli i popłynął na krótko wokół większych wysp karaibskich, przekonując się, że odkrył zewnętrzne wyspy Chin.Dopiero w czasie swojej trzeciej podróży Kolumb dotarł do stałego lądu, eksplorując rzekę Orinoko w dzisiejszej Wenezueli. Niestety warunki panujące na osiedlu Hispaniola uległy pogorszeniu aż do momentu niemal buntu, a osadnicy twierdzili, że zostali wprowadzeni w błąd przez roszczenia Columbusa o bogactwo, narzekając na złe zarządzanie jego braci.

Korona hiszpańska wysłała wówczas urzędnika królewskiego, który aresztował Kolumba i pozbawił go autorytetu. Wrócił do Hiszpanii w kajdanach, by stawić czoła królewskiemu sądowi. Zarzuty zostały później zniesione, ale Kolumb stracił swoje tytuły jako gubernator Indii i przez pewien czas wiele z bogactw zdobytych podczas jego podróży.

Ostatnia podróż

Po przekonaniu króla Ferdynanda, że jeszcze jedna podróż przyniesie obiecane obfite bogactwo, Kolumb wyruszył na ostatnią podróż w roku 1502, podróżując wschodnim wybrzeżem Ameryki Środkowej po nieudanych poszukiwaniach drogi do Oceanu Indyjskiego.

Burza zniszczyła jeden z jego statków, pozostawiając kapitana i jego marynarzy na wyspie Kubie. W tym czasie miejscowi wyspiarze, zmęczeni złym traktowaniem Hiszpanów i obsesją na punkcie złota, odmówili im dostępu do jedzenia.

W iskrze inspiracji, Columbus skonsultował almanach i opracował plan „ukarania” wyspiarzy poprzez „zabranie księżyca”. 29 lutego 1504 r. Zaćmienie Księżyca zaalarmowało tubylców na tyle, by ze strachu przywrócić handel z Hiszpanami. W końcu przybyła grupa ratownicza, wysłana przez królewskiego gubernatora Hispanioli w lipcu, a Kolumb i jego ludzie zostali zabrani do Hiszpanii w listopadzie 1504 r.

W ostatnich dwóch latach swojego życia po ostatniej wyprawie do Ameryki, Kolumb walczył o odzyskanie utraconych tytułów. Chociaż odzyskał część swoich bogactw w maju 1505 roku, jego tytuły nigdy nie zostały zwrócone.

Jak umarł Christopher Columbus?

Kolumb prawdopodobnie zmarł z powodu ciężkiego zapalenia stawów po zakażeniu 20 maja 1506 roku, wciąż wierząc, że odkrył krótszą drogę do Azji.

Ciekawostki o Krzysztofie Kolumbie

W maju 2014 r. Christopher Columbus pojawił się na pierwszych stronach gazet, gdy pojawiła się wiadomość, że zespół archeologów znalazł Santa Maria w północnych wybrzeżach Haiti. Barry Clifford, lider tej ekspedycji, powiedział gazecie Independent, że „cała geograficzna, podwodna topografia i archeologiczne dowody zdecydowanie sugerują, że ten wrak to słynny okręt flagowy Kolumba” Santa Maria „. Po dokładnym zbadaniu przez U.N. agencji UNESCO, ustalono, że wrak pochodzi z późniejszego okresu i znajdował się zbyt daleko od brzegu, aby być Santa Maria.
Kolumb został uznany za tego, który otworzył Ameryke na europejską kolonizację – a także ponosi w ten sposób winę za zniszczenie rdzennych mieszkańców wysp, które odkrył. Ostatecznie nie udało mu się znaleźć tego, do czego zmierzał: nowej drogi do Azji i obiecanych bogactw.
Tak zwane „Columbian Exchange” ekspedycje Columbusa wprawiły w ruch powszechny transfer ludzi, roślin, zwierząt, chorób i kultur, który bardzo dotknął niemal każde społeczeństwo na świecie.
Koń z Europy pozwolił indiańskim plemionom na Wielkich Równinach Ameryki Północnej przejść z trybu nomadycznego na tryb polujący. Pszenica ze Starego Świata szybko stała się głównym źródłem pożywienia dla ludzi w obu Amerykach. Kawa z Afryki i trzcina cukrowa z Azji stały się głównymi uprawami gotówkowymi dla krajów Ameryki Łacińskiej. Żywność z obu Ameryk, na przykład ziemniaki, pomidory i kukurydza, stała się podstawą dla Europejczyków i pomogła zwiększyć ich populację.
Ospa ze Starego Świata zdziesiątkowała miliony rdzennych mieszkańców Ameryki do zaledwie ułamków ich pierwotnych liczb. To bardziej niż jakikolwiek inny czynnik pozwalał na europejską dominację obu Ameryk.
Przytłaczające korzyści z „Columbian Exchange” trafiły najpierw do Europejczyków, a ostatecznie do reszty świata. Obie Ameryki zostały na zawsze zmienione, a niegdyś żywe kultury cywilizacji rdzennych Amerykanów zostały zmienione i utracone, odmawiając światu pełnego zrozumienia ich istnienia.