Stephen Hawking - biografia, życiorys, ciekawostki, cytaty

Stephen William Hawking urodził się w Oksfordzie 8 stycznia 1942 roku. Odszedł 14 marca 2018 roku w Cambridge. Jako światowej klasy brytyjski astrofizyk, był także kosmologiem oraz znawcą fizyki teoretycznej.

Spis treści

Biografia i życiorys Stephena Hawkinga

Zacznijmy od najmłodszych lat, gdzie dzięki rodzinie Hawking rozwijał swoje wielkie talenty do nauk ścisłych, a które tak bardzo zdążyli docenić w późniejszym czasie jego rówieśnicy i koledzy. Dowiadujemy się z autobiografii samego Hawkinga o szkolnych niemałych sukcesach w matematyce i fizyce, które umożliwiły Hawkingowi następnie podjęcie jakże prestiżowych studiów w Oksfordzie i Cambridge, a także naukową aktywność związaną z tematyką kosmologiczną. Hawking nie zapomniał dostarczyć za życia wiedzy również o swoich kolejnych związkach i powodach rozstań.

Jednak zdecydowanie najtrudniejsze, zarówno dla Stephena Hawkinga, jak i dla jego przeciętnego czytelnika, są fragmenty związane z jego rzadką, i bardzo poważną chorobą. Jej pierwsze objawy takie jak omdlenia i upadki ze schodów pojawiły się u Hawkinga tuż po 21. urodzinach. Po długich wówczas badaniach oraz wielu postawionych diagnozach Hawking mógł odkryć, że choroba, na którą on cierpi, nie tylko wkrótce przykuje go do wózka, ale w ogóle uniemożliwi normalne oddychanie czy też samo mówienie, kosztując być może nawet samo życie.

Kariera Stephena Hawkinga była tymczasem pasmem sukcesów trwających przeszło 40 lat. W tym czasie mógł poświęcać się zwłaszcza zagadnieniom rodzaju grawitacji kwantowej i zagadnieniami na temat czarnych dziur. Razem z brytyjskim fizykiem i matematykiem nazwiskiem Roger Penros, Hawking został autorem pewnych konkretnych twierdzeń, w tym dotyczących istnienia pewnych osobliwości w ramach ogólnej teorii względności . Hawking poprowadził nawet teoretyczny dowód na fakt, iż czarne dziury posiadają zdolności emitowania promieniowania, które to właśnie od jego nazwiska zwane jest promieniowaniem Hawkinga.

Stephen Hawking zajmował stanowisko profesora na kierunku matematyka i fizyka teoretyczna na słynnej uczelni jaką bez wątpienia jest Uniwersytet w Cambridge, tam też na przestrzeni lat 1979–2009 Hawking obejmował słynną katedrę Lucasa (tą samą, którą kierował dawniej sam Newton), wykładając również w uczelni w Pasadenie, w ośrodku o nazwie: Kalifornijski Instytut Techniczny. Oprócz tego, Hawking był aktywnym członkiem Perimeter Institute for Theoretical Physics oraz Royal Society.

Stephen Hawking został, w związku z doniosłością znaczenia jego prac odznaczony niezwykle wysokim a prestiżowym Orderem Imperium Brytyjskiego, jak również nie mniej znaczącym brytyjskim Order of the Companions of Honour, a to za szczególny i wybitny jego wkład w rozwój szeroko pojętej nauki. Rzecz jasna zaliczył jako naukowiec wybitny również członkostwo w innych instytucjach, ponieważ był Hawking również honorowym uczestnikiem samego Royal Society of Arts, jak również członkiem dożywotnim słynnej Papieskiej Akademii Nauk, ale i na przykład Royal Society for the Encouragement of Arts, Manufactures & Commerce, by ostatecznie otrzymać i mieć w swym dorobku najwyższe odznaczenie cywilne w Stanach Zjednoczonych, czyli Medal Wolności.

Publiczne mniej lub bardziej, ale zawsze wielkie, wystąpienia Hawkinga, i jego książki popularnonaukowe, gdzie odnaleźć można jego odkrycia na czele z nam współczesną tak zwaną kosmologią, wyniosły Hawkinga do rangi akademickiej sławy. Warto podkreślić, iż jego utwór naukowy „Krótka historia czasu” został bestsellerem w „The Sunday Times”, na dodatek bijąc rekord zawrotnych 237 tygodni przebywania na wspomnianym samym topie tego rankingu.

Stephen Hawking był tymczasem chory nieuleczalnie, cierpiąc na dolegliwość o medycznym określeniu – stwardnienie zanikowe boczne, czyli chorobę postępującą, która przykuwając naukowca do wózka inwalidzkiego na szczęście nie odebrała mu mocy umysłowych.

Jedno jest w jego biografii pewne – otóż sam Hawking nie chciał zapisać się w pamięci ludzkiej głównie pozycją sławnego ekscentrycznego inwalidy, dlatego swoim zachowaniem zdołał niemal zaprzeczyć chorobie. Nie jest dla nikogo dziś wcale niespodzianką, że jego głos jest zmodulowany był przez specjalny, a wykonany pod niego – syntezator mowy. Natomiast jeszcze przed zastosowaniem owego syntezatora, kiedy to każde wypowiedziane słowo wymagało od naukowca ogromnego, bardzo wyczerpującego wysiłku, dostawał on furii, gdy musiał wypowiadane słowa powtórzyć. Syntezator został więc dla niego prawdziwym zbawieniem, a także znakiem rozpoznawczym.

Zmarł w Cambridge 14 marca 2018 roku. Pozostaje naukowcem na miarę co najmniej Einsteina, udowadniając, że kalectwo nie musi oznaczać wyroku śmierci, z którą tak długo i dzielnie walczył właśnie Stephen Hawking.

Ciekawostki o Stephenie Hawkingu

Otrzymał aż cztery honorowe tytułu z wyższych uczelni – uniwersytetu w Nowym Jorku, odznaczenie honorowe Oxfordu, Cambridge oraz Notre Dame.
Z otaczającym go światem porozumiewał się przy pomocy syntezatora mowy. Wypowiedzi wprowadzał do urządzenia poprzez wirtualną klawiaturę. Do końca korzystał z komputera dość przestarzałego, lecz zapytany dlaczego nie korzysta z modeli nowszych, odparł, że z tym jednym akurat utożsamia się.
237 tygodni, tyle czasu jego książka utrzymywała się na liście bestsellerów „The Sunday Times”.

Cytaty Stephena Hawkinga

„Ale najlepszym dowodem, jaki posiadamy na to, że podróż w czasie nie jest możliwa i nigdy nie będzie, jest to, że nie przeżywamy dziś najazdu hord turystów z przyszłości.”

„Czas można porównać do rzeki: płynie z różną prędkością w różnych miejscach. To klucz do podróży w przyszłość.”

„Fundamentalna zasada rządząca wszechświatem: przyczyny występują przed skutkami, nigdy odwrotnie.”

„Odkrycie naukowe nie jest może lepsze od seksu, ale satysfakcja trwa dłużej.”