Tadeusz Sznuk - biografia, życorys, ciekawostki, cytaty

Tadeusz Sznuk przyszedł na świat w Kielcach, 16 lipca 1943 roku. Jest przede wszystkim polskim prezenterem telewizyjnym, jak i dziennikarzem radiowym, oprócz tego pilotem i lektorem filmowym, z wykształcenia elektronikiem.

Spis treści

Krótki życiorys Tadeusza Sznuka

Tadeusz Sznuk urodził się 16 lipca 1943 roku w Kielcach. Jest znanym polskim dziennikarzem radiowym i telewizyjnym, z wykształcenia magistrem inżynierem elektroniki.

Swoje zamiłowanie do radia okazywał Tadeusz Sznuk już w czasach szkolnych. Już w wieku 16 lat zaczął Tadeusz Sznuk pracować jako lektor i reporter harcerskiej rozgłośni, uczęszczając jednocześnie do warszawskiego LO. W roku 1969 rozpoczął natomiast pracę w Polskim Radiu – początkowo będąc lektorem i dziennikarzem w Programie 3.

W roku 1970 zdał egzaminy kończące powzięty przez niego kierunek na Politechnice Warszawskiej. Uzyskał wówczas tytuł magistra inżyniera elektroniki. Trzy lata później mógł już przenieść się do Programu 1 Polskiego Radia. Jest twórcą audycji „Sygnały Dnia” oraz współtwórcą innej, ale i dobrze znanej audycji zatytułowanej „Lato z Radiem”, która rozpoczynając się latem codziennie o 9., ma w swym zwyczaju trwać do 12. ( w niedzielę od 10.).

Tadeusz Sznuk jest wziętym lektorem. Jego kariera zawiera też epizody aktorskie (pojawił się na planie takich filmów jak „Niebieskie jak Morze Czarne” czy też „Sprawa Inżyniera Pojdy”).

Krajowe przemiany ustrojowe sprawiły, że Tadeusz Sznuk spróbował również własnych sił w polityce. W 1989 roku bez powodzenia kandydował w wyborach do Senatu.

Tadeusz Sznuk to też pasjonat lotnictwa – posiada licencję latającego na szybowcach oraz śmigłowcach. Publikował swe teksty w „Skrzydlatej Polsce”, komentując również liczne pokazy lotnicze na terenie kraju.

Większość telewidzów zna go jako tego, który prowadzi teleturniej „Jeden z Dziesięciu” (program ten nadawany jest w kanale 2 Telewizji Polskiej od roku 1994).

Biografia rozszerzona Tadeusza Sznuka

Pochodzący z Kielc syn Stanisława, czyli Tadeusz Sznuk. Jest absolwentem warszawskiego XXX Liceum Ogólnokształcącego im. Jana Śniadeckiego (ukończył ta szkołę w 1960 roku). Natomiast studia ukończył w roku 1970, zdobywając tytuł zawodowy magistra – inżyniera elektronika.

Na przestrzeni lat 1959–1964 Tadeusz Sznuk oddawał się pracy w charakterze lektora i reportera Rozgłośni Harcerskiej. Od 1969 roku Sznuk związany był jako lektor z Polskim Radiem, nie rezygnując bynajmniej z aktywności dziennikarza i komentatora – najpierw pracował w Programie Trzecim (gdzie mógł wówczas poprowadzić m.in. słynną audycję „MiniMax”), a od roku 1973 w Sznuk podejmował pracę w Programie Pierwszym. Wreszcie, pod kierunkiem takich jak Aleksander Tarnawski i Andrzej Matul, Piotr Sadowski i Mieczysław Marciniak tworzył w 1973 jakże dziś popularną audycję „Sygnały dnia” w Programie 1. Popularność przyniosła mu też inna audycja w tej stacji, mianowicie słynne „Lato z Radiem” (pierwszy raz audycja ta była na antenie już 1 lipca 1971). W latach 70. co niedzielę był Tadeusz Sznuk głosem audycji zatytułowanej „Muzykalny detektyw”.

W latach 70. Tadeusz Sznuk był jednym z prezenterów (obok takich jak Bożena Walter, Edward Mikołajczyk i Tomasz Hopfer) emitowanego w TVP programu „Studio 2”. Był jednakowoż prowadzącym opolskie koncerty, natomiast lata 80. oznaczały dla Sznuka także współprowadzenie Festiwalu Piosenki Radzieckiej (prowadził tez imprezy okazjonalne, takie chociażby jak Turniej Miast „Sanok – Bolesławiec”). Wreszcie nadszedł i rok 1994, kiedy to Sznuk zaczął być prowadzącym teleturniej „Jeden z dziesięciu”, który był w emisji pasma najpierw TVP2, natomiast od 2018 w TVP1. Program ten, jak sam stwierdził, nagrał na próbę i prośbę kolegów i znajomych po fachu. Okazało się, że zarówno prowadzący jak i cały program wypadli dość dobrze, by zagościć na antenie w sposób regularny. Za nami wprawdzie już dawno 100 serii „Jednego z dziesięciu”, ale pozostaje wrażenie, że teleturniej zachowuje swą początkową świeżość. Zastanawia, jak Tadeusz Sznuk radzi sobie z taka ilością informacji. Dostępne źródła prasowe, w których zdążył się wypowiedzieć, powiedziały już o tym, że nie uczy się on zbyt wiele, bowiem takie ilości wiedzy mają skłonność jednym uchem wpadać, a drugim wypadać. W każdy razie prowadzący jest zobowiązany niejako siła rzeczy, by pytania przed programem sobie przejrzeć, a jest to na ogół ilość czasu idąca w godziny i całe dniówki.

Ciekawostki o Tadeuszu Sznuku

Tadeusz Sznuk z wykształcenia jest elektronikiem.
Telekamerę w dziedzinie osobowość telewizyjna Tadeusz Sznuk zdobywał aż trzykrotnie.
Tadeusz Sznuk był lektorem wielu dokumentalnych filmów. Gościnnie pojawił się tez jako aktor w filmach jak „Niebieskie jak Morze Czarne” oraz „Sprawa inżyniera Pojdy”.
W 1989 roku Tadeusz Sznuk kandydował w w wyborach do Semu kontraktowego PRL – jako kandydat niezależny, w województwie warszawskim (zdobył wówczas 155 tysięcy głosów).
Jest pilotem samolotów i śmigłowców, prowadził zatem i komentował różne imprezy o charakterze lotniczym, publikował też swe teksty w piśmie „Skrzydlata Polska”. Jest bowiem wielkim pasjonatem lotnictwa.
Otrzymał najwyższe odznaczenia państwowe, takie jak Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski oraz Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski.
Został członkiem Krośnieńskiego Klubu Seniorów Lotnictwa im. gen. Ludomiła Rayskiego przy Aeroklubie Podkarpackim.
Tadeusz Sznuk został zdobywcą Telekamery i Superwiktora.

Cytaty Tadeusza Sznuka

„Odskakiwanie czy podskakiwanie na emeryturze bywa trudne, ale rzeczywiście zajmowanie się teleturniejem wypełnia wolny czas. Trzeba sobie wszystkie pytania przejrzeć, poprawić, jeśli tego wymagają, nanieść ewentualne uwagi, które warto wygłosić. To nie jest zajęcie na pół godziny, tylko na dobrą dniówkę.”

„Ale to nie zamiłowania techniczne grały w tym główną rolę. Latanie daje mnóstwo radości i inne spojrzenie na świat. Mimo że jest się zamkniętym w kabinie, człowiek ma ogromne poczucie swobody. I dystansu. Świat z góry jest cichszy, spokojniejszy i piękny.”