Tomasz Lis - biografia, życiorys, ciekawostki, cytaty

Tomasz Lis przyszedł na świat w Zielonej Górze 6 marca 1966 roku. Jest popularnym polskim dziennikarzem telewizyjnym.

Spis treści

Biografia i życiorys Tomasza Lisa

Tomasz Lis po ukończeniu poziomu szkoły podstawowej a następnie średniej, podejmował następnie z sukcesami studia na wydziale dziennikarstwa UW (Uniwersytetu Warszawskiego). Jako już student Tomasz Lis został zwycięzcą rozpisanego wówczas, konkursu otwartego na dziennikarza telewizyjnego stacji TVP. Telewidzowie mogli go oglądać już w roku 1990, wówczas to bowiem rozpoczął prowadzenie jakże popularnego od dziesięcioleci wieczornego wydania serwisu „Wiadomości” w TVP1. Dwa lata później Tomasz Lis jednak skorzystał z nadarzającej się okazji i wyjechał na stypendium naukowe do USA, a ściślej na stypendium mające miejsce na Uniwersytecie Loyola w Nowym Orleanie, zostając jednocześnie bardzo ważnym korespondentem TVP, w USA. Po powrocie do Polski nie zobaczył już perspektyw w TVP, więc zdecydował się związać z telewizją TVN. Był wówczas głównym prowadzącym wieczorny serwis pt. „Fakty”. Słupki popularności tego programu w TVN wtedy właśnie gwałtownie rosły.

W 2003 roku pułki sklepowe zobaczyła jego całkiem popularna wtedy książka pt. „Co z tą Polską?”. Mówiono o nim dzięki temu całkiem sporo, wówczas nawet wspominano o jego kandydaturze w wyborach do fotela prezydenckiego i nawet dopatrywano się w tym co prezentował sporych szans. Zaczął bowiem Tomasz Lis uchodzić za tego, który zwycięża przeciwności oraz interlokutorów swym obiektywizmem i dyplomacją w podejściu do poruszanych tematów, m.in. tych drażliwych społecznie. Zwolniono go jednak z obowiązków w TVN, jako personę nazbyt idącą w zaangażowanie polityczne. W 2005 roku w związku z tym Tomasz Lis mógł związać się z telewizją Polsat, został następnie członkiem zarządu w Polsacie oraz decyzyjnym jako dyrektor programowy. Prowadził wówczas „Wydarzenia” oraz własny swój program pt. „Co z tą Polską?”. Gościł wtedy u siebie wiele sławnych i wpływowych osób, bywali przedstawiciele obu stron w parlamencie, jak i postaci – przedstawiciele polskiego Kościoła katolickiego. Po dwóch latach Tomasz Lis wyczerpał swą pulę cierpliwości i został jednak odsunięty od prowadzenia „Wydarzeń”, na skutek czego już sam zdecydował się opuścić telewizje Polsat. Wkrótce to też na portalu internetowym Gazeta.pl ruszył internetowy program Tomasza Lisa pt. „Co z Polską?”.

Od 2008 roku dziennikarz Tomasz Lis jest związany z Programem Drugim Telewizji Polskiej, w której to może prowadzić swój autorski program pod tytułem „Tomasz Lis na żywo”. W maju 2010 r. został natomiast redaktorem naczelnym tygodnika „Wprost”, a w 2012 roku – tygodnika „Newsweek Polska”. Obecnie Tomasz Lis jest kojarzony z tą formą dziennikarstwa, która jest bliska ideowo odsłonie liberalnej polskiej prawicy, jak na przykład tej reprezentowanej przez Platformę Obywatelską.

Ciekawostki o Tomaszu Lisie

W 1992 roku Tomasz Lis wyjechał na trwające 9 miesięcy stypendium naukowe na Uniwersytet Loyola w Nowym Orleanie.
W 2005 roku Tomasz Lis otrzymał Nagrodę Kisiela, zatem nagrodę przyznawaną osobom, których działalność i osiągnięcia są zgodne z wyznawanym światopoglądem zawartym w twórczości Stefana Kisielewskiego.
W 2007 Tomasz Lis przy pomocy portalu Gazeta.pl stworzył swój program publicystyczny emitowany w paśmie internetowym (na zasadzie VOD), natomiast na bazie swego programu „Co z tą Polską?”.
W 2007 roku Tomasz Lis wystąpił w kampanii reklamującej tytuł prasowy, jakim jest Fakt. Wzbudziło to sporo kontrowersji, zwłaszcza domysłów na temat sum, które dziennikarz zainkasował w ramach tamtej kampanii.
W 2014 roku Tomasz Lis został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
W 2015 otrzymał anty nagrodę o nazwie „Hiena Roku”, którą przyznaje Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich.

Cytaty Tomasza Lisa

„(…) przyznaję, że przemawiał do mnie pogląd drugi, reprezentowany głównie przez Jarosława Kaczyńskiego. Już w 1991 roku konsekwentnie mówił on o oplatającej Polskę sieci interesów grupy ludzi związanych z dawnym reżimem i o potężnym zagrożeniu budowy oligarchicznego układu w Polsce w sytuacji, gdyby komuniści wrócili do władzy. Miałem wtedy wrażenie, że Kaczyński histeryzuje i próbuje wywołać polaryzację sceny politycznej, by uzyskać punkty dla swojego Porozumienia Centrum. Niestety dla Polski, o czym przekonaliśmy się dziesięć lat później, Kaczyński w dużym stopniu miał rację.”

„Dziś gruba kreska, brak lustracji, brak dekomunizacji i historyczny relatywizm wychodzą nam bokiem. Kto ma się w III RP najlepiej? Ciężko pracujący, utalentowani ludzie czy cwaniacy z układów – partyjnych i służbowo-tajnych – którzy opanowali gospodarkę? Kto ma się lepiej – walczący o wolną Polskę czy kelnerzy przodującej idei? (…) Nie twierdzę, że lustracja i dekomunizacja, także moralna, byłaby odpowiedzią na większość polskich bolączek. Nie na większość. Ale na bardzo wiele tak. Za ten grzech zaniechania będziemy płacili bardzo długo.”

„Wygląda na to, że już niedługo z polskimi sądami PiS zrobi to, co z Trybunałem Konstytucyjnym. Pod płaszczykiem reformy i pod hasłem przywracania sądów ludziom, polskie sądy w praktyce przestaną być niezawisłe. Temu służy zmiana ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa. Nie tylko nad prezydentem i premierem, nad ministrami i urzędnikami, nad Trybunałem Konstytucyjnym, wojskiem i służbami specjalnymi, ale także nad polskimi sądami kontrolę, nawet jeśli nie bezpośrednią, to jednak kontrolę sprawować będzie jeden człowiek. Urzędujący na Nowogrodzkiej. To nie będzie już żadna demokracja. To będzie autorytaryzm albo po prostu, dyktatura.”