Ghandi

Mohandas Karamchand Gandhi, znany jako Mahatma Gandhi, przyszedł na świat w Porbandorze 2 października 1869 roku. Zmarł w New Delhi 30 stycznia 1948 roku. Był wybitnym indyjskim filozofem, pisarzem, prawnikiem i politykiem.

Krótki życiorys Mahatmy Ghandiego

Mohandas Karamchand Gandhi – był obywatelem i działaczem wolnościowym Indii, żyjącym w latach 1869-1948. Oprócz tego był zaangażowanym w odnowę moralną indyjskim filozofem, pisarzem, prawnikiem, a z punktu widzenia europejskiego typem wielkiego wolnomyśliciela. Był synem Karamchanda Gandhiego, oraz jego czwartej żony- Putlibaj. W wieku 13 lat, starym hinduskim zwyczajem, Gandhi poślubia swoją rówieśniczkę nazwiskiem Kasturbe Makharji. Z tego związku urodziło się Gandhiemu czterech synów. W wieku swych dziewiętnastu lat Ghandi udał się on na studia prawnicze do Anglii, po zakończeniu których zdecydował się na powrót do Indii, z których po krótkim stosunkowo czasie wyjechał walczyć o równouprawnienie do Południowej Afryki. W  Afryce walczył po pierwsze o równe prawa dla swoich krajanów, po drugie natomiast o zniesienie dyskryminacji rasowej. Jednak w 1914 roku powrócił do Indii wobec nowych swych perspektyw, został tam też członkiem Indyjskiego Kongresu Narodowego. Wkrótce nadano mu słynny przydomek Mahatma, co w wolnym tłumaczeniu oznacza „wielkiego ducha”. W tym czasie już całkiem i na dobre Gandhi toczył swą walkę celem której była niepodległość jego ojczyzny. W 1919 roku natomiast, po krwawym stłumieniu przez wojska brytyjskie odbywającej się z jego udziałem pokojowej manifestacji, Gandhi zaapelował do rodaków by wzięli udział w strajku powszechnym, a także przyłączyli się do bojkotu brytyjskich produktów z importu. Za wzywanie takowe do tegoż strajku został Ghandi skazany na 6 lat pozbawienia wolności. Zwolniony szczęśliwie przedterminowo w 1924 roku Ghandi mógł kontynuować walkę o niepodległość ojczystych Indii. Zainspirowany był tymczasem fragmentami pisma świętego chrześcijan, oraz poglądami chrześcijańskimi Lwa Tołstoja, ogłosił w ślad za tym swój program etyczny, przez co został uznany bezapelacyjnie przez wiele milionów ludzi za typ niepodważalnego autorytetu moralnego. Był przy tym autorem wielu publikacji. Zginął w 1948 roku z rąk hinduskiego fanatyka Nathurama Godze.

Biografia rozszerzona Mahatmy Ghandiego

Jego ojciec piastował urząd indyjskiego dostojnika państwowego. Ghandi urodził się jako owoc miłości swego ojca i jego czwartej żony, która jako niezwykle bogobojna przekazała światopogląd synowi. Już w wieku 13 lat Ghandi poślubił zaślubioną mu i również trzynastoletnią Kasturbe Makharji, z którą miał później czterech synów. Początkowo uczył się w Indiach, jednak w miarę postępów w nauce dostrzegał potrzebę wyjścia poza kastowe ramy edukacyjne ówczesnych Indii – studiował początkowo prawo w Bombaju, lecz udał się wobec tego do Anglii przy pierwszej nadarzającej się okazji. Z kolei na Wyspach zdecydował się kontynuować samorozwój poprzez abstynencje od trunków i mięsa, lecz jednocześnie pragnął zostać częścią angielskiej kultury. Nie udawało się to jednak, natomiast spotkawszy członków Towarzystwa Teozoficznego zdecydował się powrócić do swych studiów nad świętymi indyjskimi pismami. Został tymczasem dzięki studiom członkiem palestry, pragnął jednak powrócić do ojczyzny, co tez uczynił. W efekcie osiadł na prowincji pisząc zawodowo pisma procesowe. Podjął się następnie nowego wyzwania, mianowicie wyjazdu do Afryki Południowej, gdzie podjął oprócz regularnej pracy starania polityczne dotyczące zniesienia tam dyskryminacji rasowej.

W 1914 roku powrócił znowu do Indii, zostając członkiem  Indyjskiego Kongresu Narodowego. Wkrótce, wobec zapału i jego charyzmy otrzymał przydomek Mahatma, co oznaczać miało „wielkiego ducha”. Był to czas, w którym na dobre Gandhi rozpoczął walkę, której naczelnym celem była niepodległość Indii. W 1919 roku odbyła się z jego udziałem słynna manifestacja, którą Brytyjczycy zdecydowali się krwawo stłumić. Wobec takie sytuacji Ghandi zaproponował strajk powszechny oraz bojkot produktów pochodzących z Wielkiej Brytanii. Nie mogło to zatem przejść bez reperkusji brytyjskich, dlatego skazano go na 6 lat pozbawienia wolności. Szczęśliwie jednak zwolniono go z więzienia przedterminowo, mógł zatem powrócić na ścieżkę swej walki. Ogłosił wkrótce swoje postulaty etyczne, zostając w ślad za tym moralnym autorytetem oraz płodnym autorem publikacji na temat kierunku tej walki. Zginął nagle, w 1948 roku, z rąk hinduskiego fanatyka Nathurama Godze.

Ciekawostki o Mahatmie Ghandim

• Jego podobizna pojawiła się 26 grudnia 1961 roku na znaczkach pocztowych w Stanach Zjednoczonych emitowanych w serii Mistrzowie Wolności.
• Był w latach 1937-1948 pięciokrotnie otrzymał nominacje do prestiżowej Nagrody Nobla.
• Tytuł „Mahatma” oznacza człowieka o wspaniałej i wielkiej duszy. Imię to nadał Ghandiemu jego przyjaciel w 1915 roku. Gandhi nigdy nie zaakceptował tego tytułu, bo uważał się za osobę niegodną takiego zaszczytu.
• Miał 13 lat, gdy poślubił swoją pierwszą żonę – jego rówieśnice.
• Ghandi był jednym z twórców współczesnej indyjskiej państwowości. Jako środek walki politycznej propagował pacyfizm, działał ponadto w Indyjskim Kongresie Narodowym, był w związku z tym wielokrotnie więziony.

Cytaty Mahatmy Ghandiego

„Najpierw cię ignorują. Potem śmieją się z ciebie. Później z tobą walczą. Później wygrywasz.”

„Nawet jeśli tylko ja jeden mówię prawdę, to prawda ciągle pozostaje prawdą.”

„Nie jest moim celem budowa prawdziwej autobiografii. Po prostu chcę opowiedzieć historię moich eksperymentów z prawdą… jako, że moje życie składa się wyłącznie z takich eksperymentów.”

„Żyj tak, jakbyś miał umrzeć jutro. Ucz się tak, jakbyś miał żyć wiecznie.”

„Zwyciężajcie nienawiść – miłością, nieprawdę – prawdą, przemoc – cierpieniem.”