Albert Einstein

Urodzony w Niemczech w 1879 r. Albert Einstein jest jednym z najwybitniejszych naukowców XX wieku. Jego teorie na temat teorii względności stworzyły ramy dla nowej gałęzi fizyki, a E = E = mc2 na temat ekwiwalencji masy i energii jest jedną z najsłynniejszych formuł na świecie. W 1921 roku otrzymał nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki za wkład w rozwój fizyki teoretycznej i ewolucję teorii kwantowej. Zmarł 18 kwietnia 1955 roku w Princeton.

Krótki życiorys Alberta Einsteina

Albert  Einstein, czyli wybitny naukowiec żyjący w latach 1879-1955, twórca teorii kwantowej, uznany fizyk, jeden z twórców tak zwanej teorii kwantów oraz fizyki zwanej statystyczną. Urodził się w rodzinie niemieckich Żydów, był synem Pauliny Einstein i Hermanna Einsteina. Od najmłodszych lat uczył się gry na skrzypcach. Od roku 1886 zaczął uczyć się w szkole powszechnej, a dwa lata później w katolickim gimnazjum w Monachium. Maturę natomiast zdawał w Zurychu. Tam też rozpoczął studia na tamtejszej politechnice, kończąc je w roku 1900. Dwa lata później umarł ojciec Alberta, rok po tym wydarzeniu  Einstein wstępił w związek małżeński z Milevą, miłością Alberta z lat studenckich. Rok 1905 został nazwany rokiem Einsteina, ze względu na opublikowanie jego pracy na temat elektrodynamiki ciał w ruchu, wprowadzając tym samym nową teorię, nazwaną później powszechną teorią względności. W 1913 roku dostał propozycję posady w Pruskiej Akademii Nauk. Wreszcie w 1915 roku opublikował swoje najważniejsze dzieło : ogólną teorię względności. W 1919 roku rozwiódł się tymczasem z żoną, w tym samym roku ożenił się ponownie, tym razem wybranką jego serca jest jego kuzynka, Elsa Einstein. Po objęciu przez nazistów władzy w Niemczech, Einstein postanowił osiedlić się w USA . Na początku lat 40-tych wybitny naukowiec otrzymał obywatelstwo Stanów Zjednoczonych. W 1946 roku przewodniczył już Emergency Committee of Atomic Scientists, które miało na celu sukcesywne informowanie opinii publicznej o postępach w budowie bomby atomowej. W 1948 roku wykryto u Einsteina tętniaka aorty. Einstein zmarł w 1955 roku, przekazując w testamencie  swoje prace Uniwersytetowi Hebrajskiemu.

Biografia rozszerzona Alberta Einsteina

Einstein jest znany jest też jako oryginalny wolnomyśliciel, wypowiadający się w wielu kwestiach humanitarnych i globalnych. Po wniesieniu wkładu w teoretyczny rozwój fizyki jądrowej i zachęcanie do tego F.D. Roosevelta, czyli by rozpocząć projekt Manhattan, później wypowiadał się przeciwko użyciu broni jądrowej.

Zacznijmy jednak odrobinę wcześniej. Urodzony w Niemczech z żydowskich rodziców, Einstein osiadł w Szwajcarii, a następnie, po dojściu Hitlera do władzy, w Stanach Zjednoczonych. Einstein był prawdziwie globalnym człowiekiem i jednym z niekwestionowanych geniuszy XX wieku.

Wczesne życie Albert Einstein

Einstein urodził się 14 marca 1879 r. W niemieckim Ulm. Jego rodzice byli z klasy robotniczej. W wieku jego 15 lat rodzina przeniosła się do Mediolanu we Włoszech, gdzie jego ojciec miał nadzieję, że Albert zostanie inżynierem mechanikiem. Jednak, pomimo intelektualnego pragnienia Einsteina i jego pragnienia wiedzy, jego wczesne raporty akademickie sugerowały coś więcej niż błyskotliwą karierę w środowisku akademickim. Jego nauczyciele uznali go za słabego i leniwego. Częściowo problem polegał na tym, że Albert nie wyrażał zainteresowania nauką języków i uczeniem się na pamięć, które było popularne w tamtym czasie.

W wieku 12 lat Einstein wziął książkę o geometrii i przeczytał ją na okładce. – Później nazwał to „swoją świętą książeczką”. Był zafascynowany matematyką i sam się uczył – zapoznał się z wielkimi odkryciami naukowymi epoki

Mimo niezależnego uczenia się Alberta marniał w szkole. W końcu został poproszony przez władze o odejście, ponieważ jego obojętność stanowiła zły przykład dla innych uczniów.

Wystąpił o przyjęcie do Federalnego Instytutu Technologii w Zurychu. Jego pierwsza próba była porażką, ponieważ nie zdał egzaminów z botaniki, zoologii i języków. Minął jednak kolejny rok, a w 1900 został obywatelem szwajcarskim.

W college’u poznał koleżankę Milevę Maric, a po długiej przyjaźni pobrali się w 1903 roku; mieli dwóch synów przed rozwodem kilka lat później.

W 1896 r. Einstein zrzekł się obywatelstwa niemieckiego, aby uniknąć poboru wojskowego. Przez pięć lat był bezpaństwowcem, zanim ubiegał się o obywatelstwo szwajcarskie w 1901 roku. Po ukończeniu college’u w Zurychu, próbował zdobyć stanowisko dydaktyczne, ale nie udało się; zamiast tego zyskał pracę w szwajcarskim biurze patentowym.

Pracując w Urzędzie Patentowym, Einstein kontynuował własne odkrycia naukowe i rozpoczął radykalne eksperymenty, aby rozważyć naturę światła i przestrzeni.

Pierwszą pracę naukową opublikował w 1900 r., a do 1905 r. zdołał ukończyć doktorat pt. „Nowe określenie wymiarów molekularnych. Oprócz pracy nad doktoratem, Einstein pracował również gorączkowo nad innymi artykułami. W 1905 opublikował cztery kluczowe prace naukowe, które zrewolucjonizowałyby współczesną fizykę.

Prace Einsteina zaczęły zyskiwać uznanie, a on otrzymał posadę na Uniwersytecie w Zurychu (1909), a w 1911 r. otrzymał stanowisko profesora zwyczajnego na Uniwersytecie Karola Ferdynanda w Pradze (która była wówczas częścią Austrii). Przyjął następnie obywatelstwo austriacko-węgierskie, aby móc kontynuować pracę. W 1914 r. wrócił do Niemiec i został dyrektorem Instytutu Fizyki Kaiser Wilhelma.

Wkład naukowy Alberta Einsteina

Teoria kwantowa

Einstein zasugerował, że światło nie tylko podróżuje jak fale, ale jako prądy elektryczne. Ten efekt fotoelektryczny może zmusić metal do uwolnienia niewielkiego strumienia cząstek zwanych „kwantami”. Z tej Kwantowej Teorii inni wynalazcy byli w stanie opracować takie urządzenia, jak telewizja i filmy. Otrzymał nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki w 1921 roku.

Specjalna teoria względności

Teoria ta została napisana w prostym stylu bez przypisów i odwołań akademickich. Rdzeniem jego teorii względności jest twierdzenie: „Ruch można wykryć i zmierzyć jako ruch względny; zmiana pozycji jednego ciała względem drugiego. „

Tak więc nie ma stałego absolutnego standardu porównania do oceny ruchu ziemi lub roślin. Było to rewolucyjne, ponieważ wcześniej ludzie uważali, że czas i odległość są absolutami. Ale Einstein udowodnił, że to nie jest prawda.

Powiedział również, że jeśli elektrony będą podróżować z prędkością zbliżoną do prędkości światła, ich waga wzrośnie.

To zaprowadziło do słynnego równania Einsteina:

    E = mc2

Gdzie E = energia m = masa i c = prędkość światła.

Ogólna teoria względności 1916

Einstein chciał wyrazić wszystkie prawa fizyczne za pomocą równań opartych na równaniach matematycznych.

Poświęcił ostatni okres swojego życia, próbując sformułować ostateczną, zunifikowaną teorię pola, która obejmowała racjonalne wyjaśnienie elektromagnetyzmu. Jednak to obudziło w nim frustracje – w poszukiwaniu tej ostatecznej teorii przełomu.

W 1911 roku Einstein przewidział, że grawitacja Słońca ugnie światło innej gwiazdy. Oparł to na swojej nowej ogólnej teorii względności. 29 maja 1919 roku podczas zaćmienia słońca brytyjski astronom i fizyk Sir Arthur Eddington był w stanie potwierdzić przewidywania Einsteina. Wiadomości zostały opublikowane w gazetach na całym świecie, dzięki czemu Einstein stał się znanym na całym świecie czołowym fizykiem. Był to także symbol międzynarodowej współpracy brytyjskich i niemieckich naukowców po koszmarach pierwszej wojny światowej.

W latach dwudziestych Einstein podróżował po całym świecie – w tym w Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych, Japonii, Palestynie i innych krajach. Einstein wygłaszał wykłady dla zapakowanych odbiorców i stał się uznaną na całym świecie postacią za swoją pracę na temat fizyki, ale także za szersze spostrzeżenia na temat spraw światowych.

Debaty Bohra-Einsteina

W latach dwudziestych inni naukowcy zaczęli opracowywać dzieło Einsteina i wyciągać różne wnioski na temat Fizyki kwantowej. W 1925 i 1926 roku Einstein brał udział w debatach z Maxem Bornem na temat natury teorii względności i fizyki kwantowej. Chociaż obaj nie zgadzali się z fizyką, dzielili się wzajemnym podziwem.

Wygnanie

Jako niemiecki Żyd Einstein był zagrożony przez powstanie partii nazistowskiej. W 1933 r., Po przejęciu władzy przez nazistów, skonfiskowali oni majątek Einsteina, a później zaczęli palić jego książki. Einstein, złożył ofertę pracy na Uniwersytet Princeton w USA. Później napisał, że nigdy nie miał silnych opinii na temat rasy i narodowości, ale uważał się za obywatela świata.

W USA Einstein poświęcił się ścisłej dyscyplinie studiów akademickich. Nie poświęcał czasu na trzymanie fasony w ramach ubioru i wizerunku. Uważał te rzeczy za „nieistotne” i oznaczało to po prostu mniej czasu na swoje badania. Einstein był notorycznie roztargniony. W młodości zostawił swoją walizkę w domu przyjaciół. Rodzice jego przyjaciela powiedzieli rodzicom Einsteina: „Ten młody człowiek nigdy nie osiągnie niczego, ponieważ niczego nie pamięta”.

Chociaż trochę samotny i szczęśliwy we własnej działalności, miał dobre poczucie humoru. 3 stycznia 1943 r. Einstein otrzymał list od dziewczyny, która miała problemy z matematyką w swoich badaniach. Einstein pocieszał ją, gdy pisał w odpowiedzi na jej list: „Nie martw się o swoje trudności w matematyce. Mogę was zapewnić, że moje są jeszcze większe.

Einstein wyznawał wiarę w Boga, „który objawia się w harmonii wszystkich istot”. Ale poszedł za żadną ustaloną religią. Jego wizja Boga dążyła do ustanowienia harmonii między nauką a religią: „Nauka bez religii jest kulawa, religia bez nauki jest ślepa”, stwierdził.

Polityka Einsteina

Einstein określił siebie jako syjonistycznego socjalistę. Poparł on państwo Izrael, ale zaczął się niepokoić wąskim nacjonalizmem nowego państwa. W 1952 r. Zaproponowano mu stanowisko prezydenta Izraela, ale odmówił.

Albert Einstein był zaangażowany w wiele ruchów na rzecz praw obywatelskich. Wstąpił chociażby do Narodowego Stowarzyszenia na Rzecz Postępu Kolorowych Ludzi (NAACP) uznając rasizm za najgorszą chorobę Ameryki. Ale mówił także wysoko o merytokracji w społeczeństwie amerykańskim i o wartości swobodnego wypowiadania się.

Po wybuchu wojny w 1939 r. Einstein napisał do prezydenta Roosevelta o perspektywie rozwoju niemieckiej bomby atomowej. Ostrzegł Roosevelta, że ​​Niemcy pracują nad bombą o niszczycielskim potencjale. Roosevelt zasugerował swoją radę i rozpoczął projekt na Manhattanie w celu opracowania amerykańskiej bomby atomowej. Ale po zakończeniu wojny Einstein powrócił do swoich pacyfistycznych poglądów. Einstein powiedział po wojnie.

    „Gdybym wiedział, że Niemcom nie uda się wyprodukować bomby atomowej, nie podniósłbym palca” (Newsweek, 10 marca 1947 r.)

W powojennej epoce McCarthy’ego Einstein był dokładnie badany pod kątem potencjalnych powiązań komunistycznych. Napisał artykuł na rzecz socjalizmu „Dlaczego socjalizm” (1949) Skrytykował kapitalizm i zasugerował demokratyczną socjalistyczną alternatywę. Był także silnym krytykiem wyścigu zbrojeń.

Einstein był typem naukowca, ale był i politykiem o zainteresowaniach w wielu dziedzinach. W szczególności kochał muzykę. Napisał, że gdyby nie był naukowcem, byłby muzykiem. Einstein grał na skrzypcach na wysokim poziomie.

Einstein zmarł w 1955 roku, na jego prośbę jego mózg i niezbędne narządy zostały usunięte do badań naukowych.

Ciekawostki o Albercie Einsteinie

• New York Times zainteresował się odkryciem Einsteina w zakresie opublikowanej jego powszechnej teorii względności, jednak zainteresowanie to było na takim poziomie, że pokazuje to kogo właściwie wysłała na wywiad do Einsteina ta gazeta – oto został wysłannikiem niskiej klasy redaktor od spraw sportowych.
• Był orędownikiem zaangażowania USA w wyścig zbrojeń, zwłaszcza w odniesieniu do prac nad bomba atomową. Wkrótce jednak został pacyfistą bowiem wystarczyło, iż USA zrzuciły we bomby w dwóch miastach Japonii, aby Einstein doszedł do wniosku, że bomba atomowa ma cechy szczególnie ludobójcze.
• Einstein był zaangażowany w legalizowanie homoseksualizmu w przedwojennych Niemczech.
• Naziści nisko cenili Żyda Einsteina – za jego głowę wyznaczyli nagrodę w wysokości zaledwie 5 tys. dolarów.
• Po śmierci Einsteina naukowcy wzięli pod lupę jego mózg – okazało się, że jego płat ciemieniowy był o 15 % większy niż statystyczny.

Cytaty Alberta Einsteina

„Szkoła mnie zawiodła, a ja zawiodłem szkołę. To mnie nudziło. Nauczyciele zachowywali się jak Feldwebel (sierżanci). Chciałem się dowiedzieć, co chciałem wiedzieć, ale chcieli, żebym się uczył na egzamin.”

    „Nie wierzę w rasę jako taką. Wyścig to oszustwo. Wszyscy nowocześni ludzie są konglomeratem tak wielu mieszanek etnicznych, że nie pozostaje żadna czysta rasa. ”

    „Ani naturalna umiejętność, ani doświadczenie do czynienia z istotami ludzkimi.” … „Jestem głęboko poruszony ofertą z naszego państwa Izrael, a zarazem zasmucony i zawstydzony, że nie mogę tego zaakceptować.”

„Często myślę w muzyce. Żyję swoimi marzeniami w muzyce. Widzę moje życie w kategoriach muzyki … Najwięcej radości czerpię z życia z muzyki. „